خودمان را بتکانیم

حداقل برای اینکه یه سال گذشته بشینیم علفای هرز ذهنمون رو برداریم

و به جاش گل بکاریم.

حداقل بخاطر یک سال بزرگ تر شدنمون.

یعنی واقعا نمی ارزه؟؟

نمی ارزه که دلامون و ذهنمونو خونه تکونی کنیم؟

عاغا شاید شیشه خورده پیدا شد....!

به نظر من که می ارزه.

اگه واقعا ادعا میکنیم که همیشه همه چی همونجوری بوده و هست و هیچ تغییری رخ نمیده و همه روزام یکی شده

پس واقعا یه بار جربزه داشته باشیم بشینیم پای  حساب کتاب اعمال خودمون.

برای یه بارم که شده بگیم؛

"بذار من تغییر کنم تا زندگیمم تغییر کنه"

حقیقت اینه که؛

ما مثل کبک و عین چیییی سرمون زیر برفه. و نمیفهمیم. گاهی تا آخر عمر نمیفهمیم که افسار زندگی دست خودمون بوده و میتونستیم چقد کار انجام بدیم و ندادیم و برعکسش.

پس همه چیو به این و اون ربط ندیم لطفا....!

همه چیو هم میدونم و قبول دارم و درک میکنم...

شرایط زندگیای سخت و ..‌‌.

همه رو خودم از کل برم.

نمیگمم همه چیز بخاطر خودمونه اما مگه نه اینه که خیلی چیزا بخاطر اعمال رفتار خودمونه؟؟

خب پس یه تکونی به خودمون بدیم[لبخند]